ΟΙ ΚΑΡΕΚΛΕΣ, Ο ΡΙΝΟΚΕΡΟΣ ΚΑΙ Η ΦΑΛΑΚΡΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ

Άνοιξε το Νταβός. Και επειδή είναι χειμώνας , χέστηκε η φοράδα στο στάβλο της κι όχι στο σαλόνι του ειδυλλιακού ελβετικού χωριού, μπροστά στα ευαίσθητα ρουθούνια της εκλεκτής ομήγυρης.

Ο πρωθυπουργός με την υπουργό Παιδείας, δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων  πήγαν στον κουρέα, 700 ευρώ χωρίς το πουρμπουάρ. Κουρεύονταν εκεί κι άλλοι αρχηγοί κρατών, όπως ο Μπεν Αλί, ο Αλί Μπερίσα, ο Μποκασά, ο Θάτσι, ο Μπερλουσκόνι, ο Σαντάμ Χουσέιν, ο Μουμπάρακ, ο Μπάρακ Ομπάμα, ο Αμίν Νταντά, ο Χασάν  ΙΙ, ο Γκμπαγκμπό και η Βασίλισσα Ράνια της Ιορδανίας.                 

Αργότερα, φρεσκοκουρεμένοι, ο πρωθυπουργός στα μπλε πετρόλ, η υπουργός στα λαδί έπεσαν πάνω σε μια εύθυμη παρέα τραπεζιτών: Μπερνάκι, Κερβιέλ της Σοσιετέ Ζενεράλ, Προβόπουλος, Κοσκωτάς των Τραπεζών Κρήτης και Κεντρικής Ελλάδος, Βαρδινογιάννης της Τράπεζας Χίου, Τρισέ. Έκλεισαν ραντεβού για το ποκεράκι μετά το diner. Δεν έλειπαν, φυσικά, και επιχειρηματίες και οικονομολόγοι, όπως ο Σόρος, ο Μάντοφ, ο Ντον Κορλεόνε και ο Σαλιαρέλης-Ρουμπίνι, γνωστός έμπορος πολύτιμων λίθων και συμβουλών.

Οι συνδαιτυμόνες ρώτησαν - ξέρετε πώς είναι σ΄αυτά τα πάρτυ'ζ- τον πρωθυπουργό και την υπουργό αν είναι Ύβρις  (κατά την ερμηνεία που έδιναν στη λέξη οι διακεκριμένοι ελληνιστές Ζαν-Πιέρ Βερνάν και Ζακλίν ντε Ρομιγύ), Έλληνες πολιτικοί να αντιπροσωπεύουν, εδώ μες τη χλιδή, μια χώρα χρεοκοπημένη, μια Επιχείρηση ΕΛΛΑΣ Εταιρεία (εξαιρετικά) Περιορισμένης Ευθύνης.  Και οριστικά(;) περιορισμένης νοημοσύνης και αξιοπρέπειας των πολιτών της που, μεταξύ άλλων, εξακολουθούν να πιστεύουν τους πολιτικούς τους.

Θα ήταν μια ιδέα, όλοι εμείς οι Έλληνες να βγούμε στο δρόμο και να αυτοπυρπολήσουμε τα ομοιώματά μας ή, οι πιο εύποροι, τον Ινδό κηπουρό μας...
.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΩΖΕΙ ΤΟΝ ΜΠΕΡΛΟΥΣΚΟΝΙ

Η Ελληνική Δημοκρατία πρωτοπόρος στο Πολιτικό Δίκαιο:

Νόμος περί Ευθύνης Υπουργών και Πρωθυπουργών.

Ο κλοιός σφίγγει γύρω από τον Ιταλό πρωθυπουργό Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Η Ιταλίδα εισαγγελέας Ίλντα Μποκασίνι έχει στοιχεία αρκετά για να τον παραπέμψει σε δίκη, για σωρεία παραβάσεων και εγκληματικών πράξεων του κοινού ποινικού δικαίου.

Η μόνη ελπίδα του Μπερλουσκόνι είναι να προωθήσει για να υπερψηφιστεί στη Βουλή από την πλειοψηφία που διαθέτει ακόμη, ένα νέο Νόμο περί Ευθύνης Υπουργών. Μ' έναν τέτοιο νόμο θα απέφευγε οποιαδήποτε παραπομπή.

Ειδικός νομικός σύμβουλός του βρίσκεται ήδη στην Αθήνα, σε μυστική αποστολή, με σκοπό την μελέτη του ελληνικού Νόμου περί Ευθύνης Υπουργών, του αρτιότερου και αποτελεσματικότερου στον κόσμο, κατά γενική ομολογία.

Φημολογείται ότι οι πρώτες του επαφές με υψηλά ιστάμενους Έλληνες πολιτικούς θα είναι με τον εμπνευστή και συντάκτη του απαράμιλλου ελληνικού Νόμου περί Ευθύνης Υπουργών, Ευάγγελο Βενιζέλο και του πολιτικού που τον αξιοποίησε στο έπακρο, Κωνσταντίνο Καραμανλή.
.

ΕΛΛΑΔΑ, ΑΜΟΙΡΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

ΘΑ ΠΩ
για μια χώρα όπου κυκλοφορεί ελεύθερος ο άνθρωπος που έκλεισε παρανόμως το Ναό της Δημοκρατίας για να μη δικαστεί και καταδικαστεί, μαζί με τους συνεργούς του. Και η Δικαιοσύνη να σιωπά.

Μια χώρα όπου κυκλοφορεί ελεύθερη εκείνη που άφησε να αποδράσει από τη Δικαιοσύνη τον εν δυνάμει κατήγορό της, που ενδεχομένως θα την οδηγούσε στο εδώλιο του κατηγορουμένου.

Μια χώρα όπου οι δικαστές περιφρονούν και εγκαλούν τους πολιτικούς για τους νόμους που διέπραξαν και το θεσμικό πλαίσιο που διαμόρφωσαν με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτυγχάνουν την ατιμωρησία τους όταν εμπλέκονται σε σκάνδαλα. Και οι πολιτικοί να σιωπούν.

Μια χώρα όπου οι δικαστές επιτρέπουν να κυκλοφορεί ελεύθερος ο δικαστής που άφησε να αποδράσει ο εν δυνάμει κατήγορος των πολιτικών που διόρισαν τον εντολέα και Προϊστάμενό του Αρχιδικαστή.

Μια χώρα όπου ένας υπόδικος πολιτικός φιλοτεχνεί και τοποθετεί λάθρα σε δημόσιο χώρο αυθαίρετο ανδριάντα εν δυνάμει φυγόδικου πολιτικού.

Μια χώρα όπου η Πολιτική είναι προσβάσιμη κυρίως σε εύπορους, πλούσιους και ενίοτε κροίσους, αφού οι πολιτικοί είναι εύποροι, πλούσιοι ή και κροίσοι και αρνούνται ότι πλούτισαν δια της πολιτικής.

Μια χώρα όπου οι έγκριτοι δημοσιογράφοι των έγκυρων εφημερίδων γνωρίζουν την αισχύνη ηγετών άλλων χωρών και τις χλευάζουν αλλά αγνοούν την φρικαλέα ανομία των ηγετών της χώρας τους.

Μια χώρα όπου οι διατελέσαντες υπουργοί Εθνικής Αμύνης διάγουν βίον απείρως ευπρεπέστερον από πριν την υπουργοποίησή τους και άλλοι εγκαινιάζουν βιτρίνες καταστημάτων εμπόρων όπλων αγνώστου προελεύσεως και ποιότητος. Είναι και οι ίδιοι που προηγουμένως διέπραξαν το νομικό πλαίσιο που απαγορεύει την τιμωρία πολιτικών.

Μια χώρα όπου 3 οικογένειες έχουν κυβερνήσει δια 6 πρωθυπουργών και υπουργών ών ουκ έστι αριθμός, τα τελευταία 70 χρόνια.

Μια χώρα που έχει χρέος 1.000.000.000.000.000 (ΕΝΑ ΤΕΤΡΑΚΙΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ) δραχμές (300 δισεκατομμύρια ευρώ) και όπου ο άθλιος πολιτικός διατείνεται ότι αίτιοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι αφού απ' αυτούς αφαίρεσε το μισό του πενιχρού τους εισοδήματος, για να αποπληρώσει.

Μια χώρα της οποίας ο πρωθυπουργός εμπαίζει και παραληρεί συνεχώς ότι η απάνθρωπη πολιτική του θα επιφέρει μια χώρα που δεν θα είναι όπως πριν, θα είναι άλλη χώρα.

Μια χώρα  μακάρια, ήπια, γαλήνια, οικολογική, πράσινη, χωρίς κατοίκους -που θα έχουν πεθάνει της θλίψης και της πείνας- να τη μαγαρίζουν.

Μια χώρα, ένα ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ.
.

ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Οικονομία της αγοράς: Οικονομία της απάτης.

WIN GOVERNING + WIN BANKING.

Ένας καλός τρόπος να κάνεις λεφτά.

Σύμφωνα με το Νόμο (703/77, αρθ. 9, παρ. 5, περί καρτέλ και μονοπωλίων) απαγορεύεται ρητά και τιμωρείται η συνεννόηση, συμπαιγνία και συναπόφαση ομοειδών εταιρειών για καθορισμό κοινών τιμών των εμπορευμάτων που διαθέτουν στην αγορά.

Το εμπόρευμα στο οποίο, εδώ, αναφερόμαστε είναι το χρήμα, ομοειδείς εταιρείες οι τράπεζες, έμποροι οι τραπεζίτες. Η αρχή που ελέγχει τη νομιμότητα της συμπεριφοράς των τραπεζών είναι η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) που είναι εκπρόσωπος του συνόλου των Ελλήνων πολιτών στην τραπεζική αγορά και επόπτης όλων των τραπεζών.

ΕΙΔΗΣΗ ΠΡΩΤΗ: Πριν λίγες μέρες ο Προβόπουλος, διοικητής της ΤτΕ, και οι υπόλοιποι τραπεζίτες συνευρέθηκαν, συζήτησαν και αποφάσισαν να κατεβάσουν από κοινού τα επιτόκια δανεισμού τους από τους Έλληνες πολίτες, δηλαδή αυτά των καταθέσεων ταμιευτηρίου, προθεσμίας και λογαριασμών όψεως και να ορίσουν ένα, περίπου κοινό, επιτόκιο, πολύ χαμηλό. Σχηματικά οι τράπεζες αποφάσισαν τα χρήματα που δανείζουν στους Έλληνες πολίτες με 20% (μαζί με τα "έξοδα"), να τα δανείζονται από τους Έλληνες πολίτες με 1%.

Οι έμποροι χρήματος, για κάποιον ανεξήγητο λόγο, βρίσκονται υπό την προστασία των πολιτικών και προσφάτως προικίστηκαν με ένα κεφάλαιο κίνησης και προστασίας μερικών δις ευρώ λόγω φημολογούμενης δυσκολίας τους, από τους φόρους των Ελλήνων πολιτών, με απόφαση του πρωθυπουργού της Ελλάδας. Οι δύο κατηγορίες πολιτών που δεν είδαν τα εισοδήματά τους να μειώνονται επισήμως, δηλαδή δια νόμου, τον τελευταίο καιρό, είναι οι τραπεζίτες και οι πολιτικοί.

Ερώτηση: Αν οι τράπεζες δεν είναι ανταγωνιστικές σύμφωνα με το νόμο και την "οικονομία της αγοράς" και καθορίζουν κοινές τιμές του προϊόντος που εμπορεύονται, ποια ανάγκη υπάρχει περισσοτέρων της μιας τραπεζών; Για να έχουν την ψευδαίσθηση οι πολίτες ότι λειτουργούν ο νόμος και ο ανταγωνισμός και όχι ένα μονοπώλιο;

Ερώτηση: Τί θα απαγόρευε σε μια τράπεζα να μην προσφέρει τόκο, να έχει δηλαδή δωρεάν την εκμετάλλευση των χρημάτων των πολιτών;

Απάντηση: Η ελεύθερη αγορά. Η κοινή λογική. Ούτε ένας πολίτης θα δάνειζε δωρεάν τα χρήματά του σε μιά τράπεζα, αν άλλη τράπεζα του έδινε τόκο.

Αλλά αν η ελευθερία της αγοράς παρακάμπτεται και εκμηδενίζεται από την απόφαση του καρτέλ των τραπεζιτών να μην δίνουν τόκο, οι πολίτες θα αρνηθούν να υποκύψουν και θα αποσύρουν τις καταθέσεις τους, παρά τις κραυγές απόγνωσης των "έγκριτων" μέσων ενημέρωσης για τους κινδύνους που διατρέχουν οι πολίτες και τα χρήματά τους αν τα κρατούν στα σπίτια τους. Έγκριτα μέσα ενημέρωσης που δεν ενημέρωσαν τους πολίτες, απέκρυψαν τη δημιουργία του ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΚΑΡΤΕΛ των τραπεζιτών και την άρνηση της "ευνομούμενης" πολιτείας να διώξει και να τιμωρήσει τους τραπεζίτες για τη ρητώς παράνομη συμπαιγνία τους.

Έχουμε εδώ την περίπτωση των τραπεζιτών που πιέζουν μέχρι θανάτου την κότα με τα χρυσά αυγά που τους επιτρέπει να δανείζονται από τους πολίτες με 1% και να τους δανείζουν με 20%! Τί παραπάνω από τους πολίτες γνωρίζουν οι άπληστοι τραπεζίτες και καταφεύγουν σε τέτοιους ακραίους εκβιασμούς;

ΕΙΔΗΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: Όλες οι συναλλαγές άνω των 1500 ευρώ θα πραγματοποιούνται αποκλειστικά μέσω τραπεζών, με χρεωστικές ή πιστωτικές κάρτες ή επιταγές. Όλοι οι μισθοί και αμοιβές θα πληρώνονται μέσω τραπεζών. Αυτές είναι αποφάσεις της κυβέρνησης που επιτρέπουν όλους τους εκβιασμούς εκ μέρους των τραπεζιτών, προς τους πολίτες που εκπροσωπούνται από την Τράπεζα της Ελλάδος, την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό. 

Όταν η κυβέρνηση παραβλέπει την παρανομία των τραπεζιτών και επιπλέον τους αμείβει πλουσιοπάροχα υποχρεώνοντας τους εντολοδότες της Έλληνες πολίτες να συναλλάσσονται με ιδιώτες εμπόρους και δη με τους όρους των δευτέρων, χάνει τη νομιμότητά της και παρανομεί τριπλά: δεν τιμωρεί τους παρανομούντες τραπεζίτες, παραχωρεί μέρος της εξουσίας της, αυτό της παρακολούθησης των φορολογητέων χρηματικών συναλλαγών των πολιτών σε ιδιώτες, πράγμα παράνομο και ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ και δεν προστατεύει τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών. 

Το όριο των 1500 ευρώ είναι ενδεικτικό της στόχευσης της κυβέρνησης. Αποσκοπεί στην παρακολούθηση των φορολογουμένων δηλαδή εργαζομένων και συνταξιούχων. Οι υπόλοιποι, αυτοί που διακινούν μεγάλα ποσά δεν υπόκεινται σε έλεγχο εφόσον δεν ελέγχονται οι τράπεζες και θεωρούνται νόμιμες οι υπεράκτιες εταιρείες, εργαλείο αποφυγής φορολόγησης.

Το κράτος διαθέτει ένα μηχανισμό παρακολούθησης των φορολογουμένων, την Εφορία. Με μια διεύρυνση των εξουσιών της με ορισμένες "τραπεζικές" λειτουργίες, όπως η έκδοση και εξαργύρωση  επιταγών για τη μισθοδοσία και τις συντάξεις και η παρακολούθηση συναλλαγών άνω των 1500 ευρώ, δηλαδή αυτών που μόλις ανατέθηκαν στις τράπεζες, η Εφορία, σαν μία μισθοδοτική τράπεζα, θα ήταν υπεραρκετή. Αντ΄αυτού η κυβέρνηση αναθέτει στις τράπεζες λειτουργίες φοροεισπρακτικές εξαιρετικά προσοδοφόρες γι αυτές. Στην ουσία ιδιωτικοποιεί την Εφορία εν κρυπτώ, χωρίς νόμο, μυστικά, συνωμοτικά, αδιαφανώς, στη ζούλα, τάτσι-μίτσι-κότσι.

Έτσι οι σύγχρονοι τραπεζίτες, μεταξύ άλλων μοιάζουν και σαν δίδυμα αδέλφια με τους μισθοφόρους φοροεισπράκτορες-κλεφτοκοτάδες του Μεσαίωνα που σήκωναν απ΄το σπίτι του χωριάτη κότες, γουρούνια, τυριά, στάρια και τη μικρή του κόρη για χάρη του Άρχοντα, αφού παρακρατούσαν για τον εαυτό τους το κατά την κρίση τους λογικό κατιτίς τους.

Παρεμπιπτόντως, τραπεζίτης είναι ανοιχτό ή κλειστό επάγγελμα;

Για ποιο λόγο ούτε ένας απλός πολίτης σκέφτεται να ανοίξει μια τράπεζα, δουλειά με καλά λεφτά, χωρίς κανένα ρίσκο, αφού δεν υπόκειται στους νόμους του κράτους (και της αγοράς), έχει πελατεία εξασφαλισμένη από την δια νόμου υποχρέωση των πολιτών να απευθύνονται σ΄αυτή, για όλες τις χρηματικές, δηλαδή τις απαραίτητες για τη ζωή τους, συναλλαγές; Και όταν το ταμείο της είναι άδειο γιατί το περιεχόμενό του διέρρευσε στις τσέπες του τραπεζίτη και των συν αυτώ υπό τη μορφή μπόνους, πριμ, stock-options κλπ, κατάσταση που επέρχεται περιοδικά με τρόπο σχεδόν μηχανικό, έρχεται το κράτος να καλύψει το κενό με τα χρήματα των μισθωτών και των συνταξιούχων;

ΕΙΔΗΣΗ ΤΡΙΤΗ (προαιρετική): Το blog (apotopoto.blogspot.com) σκέπτεται να κόψει το ποτό και να το ρίξει στο wine-banking.
.

Δαρβινισμός. Φυσική λοβοτομή.

 

Σ φ α γ ε ί ο   1 4

 Η Αμερική θρηνεί τα θύματα της Αμερικής

Καπιτώλιο: Ενός λεπτού σιγή για τα θύματα της δολοφονικής επίθεσης του Jared Lee Loughner στο Tuson, Arizona στις 8 Ιαν 2011 στη διάρκεια εκδήλωσης της βουλευτού των Δημοκρατικών Gabrielle Giffords.

Συνέχεια επί της οθόνης: Σφαγείο 15.

Τάτσοι, Μήτσοι, Κώτσοι

L'Onorabile Famiglia e i tre Coprite

Gapo, il Principale: - Saronico che fai?

Saronico Grasso: - Πάλι για φαΐ μου μιλάτε, Ντον Γκάπο, αυτό είναι sadismo.

GAP. - Πώς πάει σε ρωτάω, Grasso, με δουλεύεις;

Sar. - Molto bene, Principale, Τάτσι e Μίτσι e Κότσι, i coprite με ψήφισαν και νά 'μαι πάλι στη δούλεψή Σου. Αλλά ανεβαίνουν οι τιμές, οι ψήφοι στοιχίζουν όλο και πιο ακριβά.

GAP. - Si, αλλά η δουλειά εξακολουθεί να είναι καλή και ακίνδυνη. Finito οι επιτροπές, οι προανακριτικές και οι παραπομπές.

Sar. - Να πούμε ένα grazie στον Ντον Salvatore Serrone, για την οπερατσιόνε fermetura της Βουλής και την Amnistia. Έτσι την φόρεσε στους καραμπινιέρι, τους carcerieri και τον popolo.

GAP. - Ο ντον Serrone θέλει attenzione, μπορεί να ξεχείλωσε στο μαντζάρε αλλά ετοιμάζεται να έρθει να σώσει την regione, όπως ο Zio του τα χρόνια τα παλιά, τα parigiani.

Sar. - Si bene. Eίναι και ο Don Salonico. Αυτός δεν τρώει μόνο το βόδι του στην καθισιά, χειρότερα από μένα, τρώει και τα νύχια του και Σας ετοιμάζει ένα aeroplanico, Don Gapo Principale, και τη μέρα που θα βγεις από τ' aeroplano, μού 'ρχεται na sou tingano.

GAP. - Κι εσύ τέκνο Brutto; Τι αχαριστία! Αλλά, o tempora, o μούρες, la tradizione e morta: τώρα οι signori di pegro πετάνε τις παλιές γυναίκες τους και παίρνουν πιο φρέσκιες, όπως εσύ, Saronico, αλλά και ο Ντον Brummello di Four Seasons in Parigi, l' immobiliero, και τις στρώνουν στη δουλειά. Παλιά τις κρατούσαν μέχρι να πεθάνουν, όπως ο don Maffioso de la Creta.

Sar. - Ma don Maffioso non e morto... Ζει.

GAP. - Ζει ακόμη; Κατάλαβα, θέλει να με ρίξει, όπως έριξε τον παππού μου και τον μπαμπά μου.

Sar. - Si. Θέλει να βάλει την κόρη του στη θέση Σας, πριν πεθάνει.

GAP. - Miei Signori, όπως έλεγε και ο Basilico, ο ευεργετημένος γραφιάς σου, Saronico, θα φτύσετε αίμα πριν με δείτε να αφήσω την Fratellanza. Η Αδελφότητα είναι δική μου κι όλοι εσείς μπορεί να ζυγίζετε πάνω από τρία καντάρια ο καθένας, δεν έχετε το ειδικό βάρος, να τα βάλετε μαζί μου.

Sar. - Ούτε να Σας περνάει απ' το μυαλό, Megale, Εσάς δεν σας ρίχνει κανείς, μόνος σας θα πέσετε...

GAP. - Ο don Corleone και οι συνάδελφοί του έπεσαν, πήγαν ή κινδύνεψαν να πάνε φυλακή.
ΟΙ ΝΤΟΠΙΟΙ NONNI NO...

  

ΜΑΙΕΥΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΑΣΤΡΙΜΑΡΓΙΑ

ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, κοπρίτες και πολιτικοί.

- Τι φάγανε;
- Το δημόσιο χρήμα.

Ο ένας, αυτός που το λέει, ομολογεί ότι τα έφαγε. Κατηγορεί όμως κι άλλους. Υπάρχουν, λέει, συνένοχοι.
Για να φας το δημόσιο χρήμα, να το κλέψεις δηλαδή, είναι αναγκαίο να έχεις πρόσβαση σ' αυτό.

- Ποιοι έχουν πρόσβαση στο δημόσιο χρήμα;
- Αυτοί που έχουν το κλειδί του ταμείου. Οι κυβερνώντες, οι πολιτικοί. Στόχος των πολιτικών είναι το κλειδί του ταμείου του κράτους, εκεί όπου φυλάγονται οι φόροι των εργαζομένων.
- Γιατί όμως αυτός που ομολογεί ότι τα έφαγε-έκλεψε καταγγέλλει συνενόχους; Έχει αποδείξεις;
- Έχει. Έδωσε μέρος των κλοπιμαίων σ' αυτούς που τον βοήθησαν να έχει πρόσβαση στο κλειδί του ταμείου.
- Ποιοι είναι αυτοί οι συνένοχοι φαγάνες-κλέφτες;
- Αυτοί που τον ψήφισαν.
- Έσπασε, δηλαδή, ο πολιτικός που έφαγε το ταμείο, την omertá, το νόμο της σιωπής; Τον όρκο της μαφίας; Είναι ένας κοπρίτης pentito, μετανιωμένος μαφιόζος;
- Ούτε καν.
Ένα πεπτικό σύστημα σε αποσύνθεση είναι.
Ρεύεται, κλάνει, αερίζεται και νομίζει ότι έχει ρεύμα.

Και η αποφορά: ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ ΠΑΛΙ.

ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΛΑ.

Και rond de jambe.

Ούτε ο πρωθυπουργός, ούτε ένας υπουργός, ούτε βουλευτής, ούτε ο τελευταίος πολιτικάντης διανοήθηκαν να εκστομίσουν ότι η νέα χρονιά θα είναι καλύτερη απ΄ την προηγούμενη.

Το τόλμησε ένα, υψηλόβαθμο κατά το μπαμπά του, στέλεχος των ΝΕΩΝ των Ψυχαραίων, στις 30 Δεκεμβρίου 2010  (http://www.tanea.gr/default.asp?pid=12&ct=8&artid=4610998), στη στήλη ΑΙΧΜΕΣ (σιγά τα αίματα!!). Ο Νότης Παπαδόπουλος.

Κατάφερε ο ερίφης, με αναρίθμητες περικοκλάδες, να μεταφέρει την ευθύνη της "σημερινής μιζέριας" των Ελλήνων πολιτών (εργαζομένων όχι θεσιτών) στους ίδιους, γιατί είναι, λέει, φοροφυγάδες και θεσιθήρες και τους απειλεί με πολύ βαριές ποινές αν δεν συμμορφωθούν και συνεχίσουν να κάνουν τους έξυπνους.

Ο γιος του Λευτεράκη (που δεν κατάφερε να αποδράσει από την ατυχία του να γεννηθεί φτωχός), επιμένει προσθέτοντας οτι το κακό που μας βρήκε οφείλεται στην κρίση την κακούργα την ξενόφερτη και όχι στη συστηματική κλοπή ΟΛΟΥ του χρήματος των φόρων των εργαζομένων από τους πολιτικούς και τους συμμαφιόζους τους "επιχειρηματίες", τραπεζίτες και ΕΚΔΟΤΕΣ. Αυτή είναι η δομή της ελληνικής κρίσης. Τα τρία άλλα PIGS παρασύρθηκαν όντως από τη χρηματιστική φούσκα των άπληστων Αμερικανών.

Ο Νότης, λοιπόν, (μπαμπάς του Γιαννάκη - Φωνή της Αμερικής Παπαδόπουλου, κυνηγού και υμνητή επιτυχημένων, σύμφωνα με την αισθητική του, Ελληνοαμερικανών. Ως γνωστόν όλα τα καλύτερα προέρχονται από την Αμερική, ακόμα και οι Έλληνες) δεν κατηγορεί για τη γενική κρίση την Αμερική, κάτι που είναι κοινά αποδεκτό, αλλά τη Γερμανία και τη Μέρκελ. Αλλά η Μέρκελ δεν έκλεβε το ταμείο. Επέβαλε μόνο έναν περιορισμό της εσωτερικής κατανάλωσης, εδώ και χρόνια, μειώνοντας στο επίπεδο που το επέτρεπε η οικονομία της χώρας, τις αμοιβές των Γερμανών πολιτών. Έκανε οικονομία. Και λάδωνε αυτούς που περίμεναν στην ουρά να λαδωθούν. Μήπως δικά της λεφτά μοίραζε;

Κύριε Γιωργάκη Παπανδρέου, αν δέχεσαι τέτοιες αιχμές, τι να τις κάνεις τις θωπείες (για να μην πούμε καμιά πιο βαριά κουβέντα)...

Καλύτερη χρονιά και καλά κρασά, κύριε Νότη Παπαδόπουλε...

Υ.Γ.  Τι περιπέτεια κι αυτή, τρεις ζωές κάτω απ' τα φουστάνια της κυρίας Δολ, στο σκοτάδι. Αν δεν υπήρχε κι η ασετυλίνη...