ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΓΡΙΩΝ

Είσαι πρωθυπουργός. Σοβαρός άνθρωπος. Είσαι εκεί και για να δίνες λύση στα προβλήματα που παρουσιάζονται.

Αίφνης έχεις ένα πρόβλημα ρευστότητας. Τρέχεις αμέσως στον τοκογλύφο; Όχι βέβαια. Πουλάς μια λίμνη. Μόλις αγόρασες ένα κελεπούρι, αν κρίνουμε από τη σπουδή που επέδειξες για να την αποκτήσεις. 1,5 δις ευρώ. Εσύ ξέρεις καλύτερα από μας. Πουλάς την Βιστωνίδα με κάποιο κέρδος. Αναθέτεις την πώληση σε δυο-τρεις σοβαρούς ξένους οίκους κι αν κωλυσιεργήσουν παίρνεις τηλέφωνο τον Βγενόπουλο. Του πούλησες τον ΟΤΕ. Άφησαν οι Καταριανοί την Ολυμπιακή, σου την πήρε. Αφήνουν οι Κινέζοι τα λιμάνια, θα στα πάρει. Οι Γερμανοί τ’ αεροδρόμια, θα στα πάρει. Με αραβικά λεφτά; Όχι, λέει, Μade In Greece. Τα Ελληνικά Πετρέλαια; Όχι αυτά τά ΄σμπρωξε ο Σημίτης, στη ζούλα, στον Λάτση. ΟΣΕ, ΔΕΗ, ζημιογόνες; Θα στα πάρει όλα, τις λίμνες δε θα πάρει; Παμβώτιδα, Κερκίνη, Κωπαΐδα, καλές περιπτώσεις. Του Σχοινιά, επίσης. Πλαστήρα; Με τέτοιο κακόηχο όνομα θα έπρεπε να έχει ήδη πουληθεί ή και να μπαζωθεί ακόμα.

Μ΄ αυτές τις λίμνες μαζεύεις 10-15 δις ευρώ, προσθέτεις και τους τόκους που δε θα δώσεις στον τοκογλύφο απ΄ το δάνειο που δε θα πάρεις, νά 20 δις.
Βάζεις και τον Σουφλιά, τον κωφό, να σου στύψει δυο λίμνες, τεχνητές, συγυρισμένες, μέχρι τις εκλογές δουλειά, τις δίνεις στον Βγενό για το ευχαριστώ που σ΄ έβγαλε από τη δυσκολία και κερδίζεις και το ΦΠΑ όταν θα τις μεταπωλήσει.
Μετά ο Βγενό σού αγοράζει την Ακρόπολη, όχι για να χτίσει από πάνω, θα ήταν αντιαισθητικό και θα ενοχλούσε, ίσως, και τους τρεις χαχόλους της Τέχνης και της Δημοκρατίας, όπως τότε που τα κωλόπαιδα τη μαγάριζαν ανενόχλητα, αλλά για να περαιώσει την αναστύλωση και να αναλάβει τη συντήρηση σαν χορηγός, όπως κάθε “επενδυτής” που σέβεται το όνομά του. Πασάρει στο φίλο του τον Μπάμπη, το μουγκό,το γίγαντα του Αμαρουσίου, το συντελεστή δόμησης που του ’μεινε πεσκέσι, πετάει αυτός, ένα mall με μισή κρεμαστή κολόνα, στο Βοτανικό, πάρκινγκ και γήπεδο στο υπόγειο, δανείζεται και τρία δέντρα απ΄ το δήμαρχο για να το κρύψει κάπως, κι έγινε η δουλειά.
Κι εσύ βγάζεις τη χασούρα της παγκόσμιας κρίσης.

Ο Βγενό παίρνει τον Παναθηναϊκό. Τον Ολυμπιακό τον πήρε ο Κοσκωτάς.

“Εις την εσχάτην των περιπτώσεων στο κάτω κάτω θα αγοράσομεν δύο παικταράδαι…”. Όχι, δε μιλάει σαν Κύπριος, οι Κύπριοι είναι άλλη συμμορία, είναι οι Εφραίμ, Αρσένιοι, βατοπαιδεραστές της συμφοράς, Άθως Κοιρανίδης, Πάπιστας.
Μιλάει σαν ποδοσφαιριστής. Οι δικηγόροι, οι ποδοσφαιρισταί, οι διαιτηταί, οι παρατηρηταί, οι παπάδαι γενικώς, οι νεοδημοκράται και καρατζαφέριοι βουλευταί και πολιτευταί μιλούν ένα γλωσσικό ιδίωμα στο οποίο οι καταλήξεις των λέξεων ανήκουν εις την καθαρεύουσαν την ημιεπίσημην, την μαθημένην εις το ποδάρι. Οι χρησιμοποιούμενες λέξεις μετρούνται εις τα δάχτυλα δύο ποδαριών.
Η γλώσσα του Κοσκωτά.

Ο Κοσκωτάς ήρθε μια μέρα και μας πήρε τα σώβρακα. Αγόρασε όλη την Ελλάδα με τους περισσότερους -άλλο που δεν ήθελαν- κατοίκους της. Τον Ολυμπιακό, μαζί με τον αλήστου μνήμης δήμαρχο Ανδριανόπουλο. Έριξε τον Ανδρέα Παπανδρέου για να γίνει πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης.
Εφεύρεση του Μητσοτάκη είναι ο Κοσκωτάς, υπάλληλος και ενεργούμενό του.
Μ’ αυτόν και τη βοήθεια των φίλων του και ομοτράπεζών του Αμερικανών, έγινε πρωθυπουργός.
Ο Μητσοτάκης, πριν τον Ανδρέα, έριξε τον Γεώργιο. Τον τρίτο Παπανδρέου, τον Γιωργάκη τον ασθενικό, θα τον ρίξει μ΄ ένα κίνημα ώμου. Αυτό τον κρατάει στη ζωή, να ρίξει τον τρίτο του Παπανδρέου.

Συναίνεση. Αυτή η λέξη βγήκε από το στόμα του Μητσοτάκη αμέσως μετά τη διαβρωτική δράση του Κοσκωτά. Απευθυνόταν στους Κυρκοφλωράκηδες, στη μέγαιρα της ΥΕΝΕΔ τότε, γλυκιά γιαγιούλα τώρα, Δαμανάκη, στον άτεγκτο εισαγγελέα του Ειδικού Δικαστηρίου του Κόκκινου (ο Κωστάκης έχει τον Σανιδά του) και υπουργό τού Κοσκωτά, Κωνσταντόπουλο, στον δακρύβρεκτο-μαμόθρεφτο υπουργό τού Κοσκωτά, Κουβέλη.
Την άκουσαν, όμως, τη λέξη συναίνεση, με ενδιαφέρον κι άλλα αυτιά όπως αυτά του Σημίτη, ακόμη και του Γιωργάκη γιου της Μαργαρίτας, του Βρούτου Λαλιώτη και όλων των μετέπειτα εκσυγχρονιστών που ψήφισαν την παραπομπή Ανδρέα.

Η συναίνεση του βγήκε του Μητσοτάκη. Θα του βγει του Κωστάκη;

Ο Καραμανλής έχει κάβα 2.000.000 Γκοτζαμάνηδες και ψάχνει τον Λαμπράκη του. Απ’ το θείο του έμαθε τη δουλειά. Έμαθε όμως κι απ’ τον Μητσοτάκη. Κοσκωτά εκείνος, Βγενόπουλο εγώ.
Η συναίνεση, εδώ, είναι για να πάρει παράταση, να τελειώσει τη δουλειά.
Ο Βγενόπουλος τα παίρνει όλα. Μόνος του; Πού βρήκε ο Βγενόπουλος τα χρήματα για να αγοράσει όλη την Ελλάδα; Ο Κοσκωτάς, βοηθός μπογιατζή το επάγγελμα, στην Αμερική, έγινε ιδιοκτήτης τράπεζας σε χρόνο μηδέν, στην Ελλάδα. Έβαλε χέρι στο ταμείο της τράπεζάς του και αγόραζε τα πάντα. ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ;
Ο Βγενόπουλος, ένας από τους 25.000 δικηγόρους της Αττικής, βρέθηκε μια μέρα, να αγοράζει όλη την Ελλάδα. ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ; ΜΕ ΠΟΙΑ ΧΡΗΜΑΤΑ; Των Αράβων; Ο ίδιος το αρνείται. Θα επέτρεπαν, άλλωστε, οι Άραβες σ’ έναν Έλληνα “επενδυτή” να σκορπάει τα λεφτά τους στην Ελλάδα με τέτοια ασυδοσία; Μήπως είναι χρήματα εφοπλιστών; Ποιων; Ντρέπονται να πουν τ΄ όνομά τους;

Ο Βγενόπουλος αγοράζει την Ελλάδα πολύ φτηνά. Τις τιμές τις προσδιορίζει ο πρωθυπουργός. Η διακίνηση του δημοσίου χρήματος επί πρωθυπουργίας Κωστάκη Καραμανλή, είναι απολύτως αδιαφανής.
Μήπως αυτό εξηγεί την αδιαφανή πηγή των κεφαλαίων του Βγενόπουλου;